مهبانگ

.
مهبانگ
.
.
در مجلس مَهان، بدست عالمان
شد قرار بر ساخت دنیایی جدا
یک‌جهان آغشته از حرص و طمع
تا بِرویند غنچه‌ها در خواب‌شان
.
از این‌رو:
خدایی ز علم، ساخته‌پرداخته‌ شد
جهانی چو بستر به او بسته‌ شد
.
گذشت عِده‌ی رشد و تکوین خوان
رسید کِشتیِ عاملان حیات(DNA)
.
هزاران‌هزار سال گذشت
بشر شد مهیا که ما را کِشَد
بدن، از خداست، ما در آن ناخدا
پُر از لایه‌هایی که مانده نهان
.
ز ایوان دوری، به اینجا شدیم
به مهد جوانی، به مکتب شدیم
که نوباوه بودیم به وقت ورود
که آریم‌ همی دست به بام بلوغ
.
زمین، مادر و شد خداوند، پدر
که شد مایه‌ی خیر و گاهی شرر
در این آسیاب، مقصد حکمتیم
خِرد را بدست آوریم، رَسته‌ایم
.
وطن، دختِ مادر، ولی مام ماست
حفاظت از آن، دِینِ بی‌مرز ماست
نداریم به هم ارجحیت که نیست
کسی را فضیلت به دین و مرام
.
نخر ماه کهنه، که خورشید شَویم
همان‌دَم که وارسته از شر شویم
ز ظلم و عِنادها کسی ره نبرد
بجز بر مغاکی که در آن بِمُرد
خوشا کاسه‌ایی پُر کنیم ما ز عشق
کزین برتر حتی نشاید نوشت
به شَکِ مقدس قسم هموطن
تویی مطلع و مقصدِ خوانِ هفت
...
................................ وحید قاضی‌نور . . .
Vahid GhaziNour
۱۲ مهرماه ۱۴۰۱



https://www.instagram.com/p/CjSZso5q47b/?igshid=MDJmNzVkMjY=