youth-theatre-on-air

Θα μου χάριζες τα μαλλιά σου

Αγγελίνα μαθήτρια της

Στ' τάξης CITY GCM

Οι μαθητές της Στ’ τάξης της μονάδας του Bentleigh των Ελληνικών Σχολείων Γλώσσας και Πολιτισμού της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, συμμετέχουν στην 4η Διεθνή Διαδικτυακή Ραδιοφωνική Συνάντηση «Youth Theatre On Air”, και απαγγέλνουν ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη «Το Τρελοβάπορο» από την ποιητική συλλογή “Ηλιος ο Ηλιάτορας”.

Είναι ένα ποίημα αλληγορικό. Το Τρελοβάπορο είναι η Ελλάδα που ταξιδεύει μέσα στο χρόνο. Κατορθώνει πάντοτε να συνεχίζει το ταξίδι του και να ξεπερνά κάθε δυσκολία και κάθε κίνδυνο. Όποια φουρτούνα και να έρθει πάντα το Τρελοβάπορο θα την ξεπερνά και θα συνεχίζει το ταξίδι αισιόδοξα προς το μέλλον… έχοντας πάντα καθοδηγητή τον Ήλιο τον Ηλιάτορα.

Η δασκάλα της τάξης είναι η Μαντώ Χατζημανουήλ

Τα παιδιά της Μάθησης από το Ελληνικό Σχολείο Γλώσσας και Πολιτισμού της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, συμμετέχουν στην 4η Διεθνής Διαδικτυακή Ραδιοφωνική Συνάντηση "Παιδιά και Νέοι Μπροστά από ένα Μικρόφωνο", και διάλεξαν να μας αφηγηθούν μια διασκευή από τα παιδικά παραμύθια «Το Νησί του Θησαυρού»

Μία ιστορία περιπέτειας που μιλάει για την καλοσύνη, τη βοήθεια, την κατανόηση και τη συμπαράσταση. Τα παιδιά ονόμασαν το καράβι  του πειρατή «η φιλία» γιατί όπως μου εξήγησαν, η φιλία βοηθάει σημαντικά στην ευημερία μας.

Οι μαθητές μας είναι 3ης και 4ης γενιάς Ελλήνων της Μελβούρνης και με πολύ αγάπη παρακολουθούν τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας.

Ο δάσκαλος της τάξης είναι ο κος Βαγγέλης Καψάλης.

Μονάδα από τα Ελληνικά Σχολεία Γλώσσας και Πολιτισμού της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης. Η δασκάλα της τάξης είναι η κα Κατερίνα Μανωλάκου

Οι μαθητές της Στ’ τάξης απήγγειλαν το ποίημα Πήραν την Πόλιν, πήραν την.

Στα πλαίσια της γιορτής της 25ης Μαρτίου, οι μαθητές απήγγειλαν, «χτίσανε» με το σώμα τους την Αγια Σοφιά και χόρεψαν.

Η απαγγελία αναφέρεται  για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Τα τμήματα της Α’ και Γ’ Γυμνασίου της Μονάδας Bentleigh των Σχολείων Γλώσσας και Πολιτισμού της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης συμμετέχουν στο 4ο Φεστιβάλ “Θέατρο στο Ραδιόφωνο: Youth Theatre on Air”  με τον μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Είμαι η εκπαιδευτικός της Γ’ Γυμνασίου Βίκυ Λαμπροπούλου και αποφασίσαμε μαζί με τους μαθητές να ηχογραφήσουμε τον μύθο όπως έχει αποδοθεί από τη συγγραφέα Σύρμω  Καπούτση στο βιβλίο της “ Ελληνική Μυθολογία, Ιστορίες”. Πρόκειται για μία δυνατή ιστορία αγάπης και έρωτα που έμεινε διαχρονική και εμπνέει ακόμα και στη σύγχρονη εποχή την τέχνη στη λογοτεχνία, τη μουσική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, τη ζωγραφική. Η τραγική φιγούρα του Ορφέα που η αγάπη τον οδηγεί στο να παραβιάσει όλα τα απαγορευμένα των θεών, να κατέβει στον Κάτω Κόσμο και στο τέλος να χάσει για πάντα την αγαπημένη του είναι η πιο ξακουστή απόδειξη της νίκης του έρωτα πάνω στον θάνατο. Η ήρεμη και υποστηρικτική παρουσία της Ευρυδίκης, το πείσμα και η αφοσίωση του Ορφέα, η αέναη προσπάθεια του ανθρώπου να κατανικήσει τον θάνατο, η αιώνια αγάπη, η σύγκρουση με το υπερφυσικό και πολλοί άλλοι συμβολισμοί καθιστούν ανυπέρβλητη την αξία του μύθου στο πέρασμα των αιώνων.

Στα πλαίσια των μαθημάτων της Ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού,οι μαθητές μας, έρχονται στο σχολείο μία φορά την εβδομάδα για τρεις ώρες, διδάσκονται και την Ελληνική μυθολογία η οποία αναμφισβήτητα είναι η πλουσιότερη όλων με τις περισσότερες ιστορίες και μύθους που αγαπιούνται από όλους, μικρούς και μεγάλους.

Οι μαθητές μας, 3ης και 4ης γενιάς, της ΣΤ' τάξης του Ελληνικού Σχολείου Γλώσσας και Πολιτισμού της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, της μονάδας του Doncaster της Παρασκευής, μας αφηγούνται το μύθο: Η αγάπη προς τον Θεό  Ήλιο.

Μία από τις ωραιότερες μυθολογικές ιστορίες αγάπης του Θεού Ήλιου με την νύμφη Ρόδο, που για να την τιμήσει έδωσε το όνομά της στο πανέμορφο και καταπράσινο νησί του Αιγαίου, τη Ρόδο.

Επίσης για την αγάπη της Κλυτίας προς τον Θεό Ήλιο που για χάρη του οι Θεοί την μεταμόρφωσαν σε λουλούδι, το γνωστό ηλιοτρόπιο, ηλίανθο, ήλιο. Το άνθος αυτό στρέφεται στη μεριά του ήλιου και μαρτυρά την αγάπη του προς τον Θεό Ήλιο.

Μαρία Λευθεριώτη (Δασκάλα της τάξης)

 Γεια σε όλους από το Δημοτικό Σχολείο του Νέου Μυλοτόπου που βρίσκεται στον  Νομό Πέλλας. Είμαι η Αναστασία Χατζηλιάδου  και διδάσκω το μάθημα της θεατρικής Αγωγής. Στο πλαίσιο του μαθήματός μου συνεργάστηκα με τους μαθητές της Δ’ τάξης του σχολείου κι ετοιμάσαμε το podcast που θα ακούσετε σε λιγάκι με τον τίτλο «Το Σπίτι». Αφορμή ήταν ένα παραδοσιακό παραμύθι που δουλέψαμε στην τάξη, που άνοιξε τη συζήτηση για τα παλιά και εγκαταλελειμμένα σπίτια και τις ιστορίες που μπορεί να κρύβουν.

Με χαρά, λοιπόν, το μοιραζόμαστε  μαζί σας σε αυτό το εξαιρετικό  Φεστιβάλ ραδιοφωνικού θεάτρου για παιδιά και νέους με τίτλο «Θέατρο μπροστά σ’ ένα μικρόφωνο» που ευτυχώς συνεχίζει να προσφέρει ανάσες δημιουργικής έκφρασης στα παιδιά μας.

Το Πειραματικό σχολείο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης συμμετέχει με χαρά για 2η φορά στη δράση: «Θέατρο μπροστά από ένα μικρόφωνο» με τον Όμιλο Θεάτρου του σχολείου. Φέτος επιλέξαμε τον δρόμο της κωμωδίας και συγκεκριμένα την Λυσιστράτη του Αριστοφάνη σε ειδική διασκευή για παιδιά της Σοφίας Ζαραμπούκα και Δημήτρη Ποταμίτη. Αυτή η δράση αποτελεί μια δραστηριότητα στο πλαίσιο μιας ευρύτερης γνωριμίας των παιδιών με το Αρχαίο Θέατρο και την φιλοσοφία του. Η Λυσιστράτη είναι κωμωδία του Αριστοφάνη που γράφτηκε και διδάχθηκε το 411 π.Χ.. Θεωρείται ένα από τα παλιότερα και χαρακτηριστικότερα αντιπολεμικά έργα. Η υπόθεση έχει να κάνει με την απεργία από τις οικιακές εργασίες που κηρύσσουν οι γυναίκες της Αθήνας και της Σπάρτης, προσπαθώντας έτσι να πείσουν τους άντρες τους να σταματήσουν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Στην αρχαία Αθήνα, κατά την περίοδο του πελοποννησιακού πολέμου, οι γυναίκες με επικεφαλής τη Λυσιστράτη αποφασίζουν να σταματήσουν τον πόλεμο και να ξαναφέρουν την ειρήνη στον τόπο τους. Ανάμεσα στις συγκεντρωμένες γυναίκες, ξεχωρίζουν εκτός από τη Λυσιστράτη, η Αθηναία Κλεονίκη, η νεαρή Μυρρίνη, και η Σπαρτιάτισσα Λαμπιτώ. Την αρχική ιδέα έχει συλλάβει η Λυσιστράτη η οποία για αυτόν το λόγο έχει συγκαλέσει κρυφά όλες τις Αθηναίες αλλά και αντιπροσώπους από τις υπόλοιπες πόλεις. Οι γυναίκες συγκεντρώνονται αλλά όταν εκείνη τους προτείνει την κήρυξη αποχής μέχρι οι άντρες να αποφασίσουν τη λήξη του πολέμου, αρχικά διαφωνούν. Τελικά και μετά από έντονους δισταγμούς πείθονται όταν η σπαρτιάτισσα Λαμπιτώ με αποφασιστικότητα προσχωρεί στο σχέδιο της Λυσιστράτης. Η απόφαση σφραγίζεται με όρκο πάνω στο κρασί. Συγκεντρώνονται όλες κάνοντας κατάληψη στην Ακρόπολη που βρισκόταν το δημόσιο ταμείο. Μετά από διάφορες κωμικές περιπέτειες το εγχείρημα έχει αίσιο τέλος. Το έργο αντιπροσωπεύει μια από τις καλύτερες στιγμές του Αριστοφάνη. Είναι η τελευταία προσπάθειά του να επικρατήσει η ειρήνη, μετά τους Αχαρνείς (425 π.Χ.) και την Ειρήνη (421 π.Χ.). Από την Ειρήνη μέχρι τη Λυσιστράτη, έχουν διαδραματιστεί διάφορα πολιτικά γεγονότα: Η σύναψη της Νικιείου ειρήνης το 421 π.Χ., η άμεση σχεδόν παραβίασή της και από τις δύο πλευρές, η απώλεια της Δεκέλειας, του σπουδαιότερου οχυρού της Αθήνας, η καταστροφή της σικελικής εκστρατείας του 413 π.Χ., η αποστασία ενός μεγάλου μέρους της Αθηναϊκής συμμαχίας. Οι πληγές των αντιπάλων δεν άφηναν περιθώρια ούτε για ειρήνη ούτε για νέο πόλεμο. Όλοι ήταν ηττημένοι αλλά ταυτόχρονα αμετανόητοι. Η Λυσιστράτη έχει τα ίδια αισθήματα με τον Τρυγαίο της Ειρήνης. Αντίθετα με τον Δικαιόπολη των Αχαρνέων, η Λυσιστράτη και ο Τρυγαίος θέλουν την ειρήνη όχι για λόγους προσωπικού συμφέροντος, ούτε μόνο για το καλό της Αθήνας, αλλά για το συμφέρον ολόκληρου του ελληνικού κόσμου. Η ειρήνη στο τέλος του έργου επιτυγχάνεται με κάποιες αμοιβαίες παραχωρήσεις. Η Λυσιστράτη πείθει αφενός τους Αθηναίους να παραιτηθούν από την Πύλο, που έγινε Αθηναϊκή κτήση κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων, και αφετέρου τους Σπαρτιάτες, να παραιτηθούν από τρεις άλλες περιοχές.

Η γνωριμία των παιδιών με τον κόσμο του Αριστοφάνη σε συνδυασμό με την πρόκληση του να το αποδώσουν ηχητικά το κείμενο είχε πολλαπλά οφέλη καθώς ωφελήθηκαν και σε επίπεδο άσκησης πάνω στην υποκριτική τέχνη αλλά και γνώρισαν και στοχάστηκαν πάνω στις ιδέες που εκφράζει ο κωμικός ποιητής σχετικά με τον πόλεμο και την θέση της γυναίκας στο κοινωνικό σύνολο.

 Εύα Στέφα Θεατροπαιδαγωγός ΠΣΠΘ

Λέγομαι Βαγγελίτσα (Μελίνα) Κατίου, είμαι αναπληρώτρια θεατρολόγος στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Άρτας και υπηρετώ σε πέντε σχολεία.

Τα παιδιά με τα οποία θα συμμετέχουμε είναι η Δ΄ τάξη του 7ου  Δημοτικού Σχολείου Άρτας. Τα γνώρισα φέτος και ο λόγος που τα επέλεξα ανάμεσα σε τόσα παιδιά ήταν γιατί αγκάλιασαν με πείσμα και ενθουσιασμό από την πρώτη στιγμή την ιδέα του Ραδιοφωνικού Θεάτρου.

Το έργο που αποφασίσαμε να σας παρουσιάσουμε είναι βασισμένο στην Κερκυραική  παραλλαγή Του Γιοφυριού της Άρτας, από την έκδοση του Νικολάου Γ. Πολίτη Εκλογαί από τα τραγούδια του ελληνικού λαού (1914) εμπνευσμένο από τον μύθο της δημοτικής παράδοσης του τόπου μας. Η συγκεκριμένη παραλογή με το επικολυρικό χαρακτήρα και τα έντονα παραμυθιακά στοιχεία ελπίζω να σας ταξιδέψει, όπως και εμάς, με τον ποιητικό του λόγο.

Η έντονη σχέση της με την Αρχαία Τραγωδία με ενέπνευσε να το αντιμετωπίσω ως ένα αφηγηματικό κείμενο που αφηγείται από τον αρχαίο χορό βγάζοντας στην επιφάνεια θέματα όπως τη δύναμη της αδελφικής αγάπης, το αίσθημα του καθήκοντος και το ότι οι μεγάλοι στόχοι απαιτούν και μεγάλες θυσίες.

Γι αυτό το project συνεργάστηκα με τη μουσικό του σχολείου μας Ελένη Κασελούρη η οποία με περίσσια αγάπη έντυσε με μουσική και ήχους την παράσταση δίνοντας ζωντάνια στην αφήγηση.

Επεξεργασία ήχου και μοντάζ έγινε από τον μαθητή της Στ’ τάξης Αλέξανδρος Λεμονιάς.

Στο κλαρίνο παίζει ο μαθητής της Ε’ τάξης Χρήστος Δήμος.  

Βαγγελίτσα (Μελίνα) Κατίου - αναπληρώτρια θεατρολόγος στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Άρτας

Οι άθλ(ι)οι του Ηρακλή. Μία κωμική διασκευή της Μαρίας Κίτρα απόσπασμα της οποίας θα παρουσιάσουμε, ντυμένη με κομμάτια αρχαίας ελληνικής μουσικής, όπως του Θανάση Κλεώπα. Την τεχνική επιμέλεια και ηχογράφηση ανέλαβε η δασκάλα της Γ΄ τάξης Ιωάννα Παπασάββα. Την ιστορία ερμηνεύουν μαθητές και μαθήτριες της Γ΄& Στ΄τάξης του ΔΣ Ψαθόπυργου που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Πάτρας. Καλή σας ακρόαση!