Hasretinden Prangalar Eskittim, Hani Kurşun Sıksan Geçmez Geceden, Vay Kurban- Ahmed Arif

Yiğitlik, sen cehennem olsan da 

Fedayı kabul etmektir,

Cennet yapabilmek için seni,

Yoksul ve namuslu halka.

Bir daha hangi ana doğurur bizi?

Asıl, bizim aramızda güzeldir hasret

Asıl biz biliriz kederi.

 Yürek işçisiyim yani

 Korkusuz, pazarlıksız, kül elenmemiş,

 Ne salkım bir bakış, resmin çekeyim,

 Ne kınsız bir rüzgâr mısrâ dökeyim

Sus...Kimseler duymasın,

Duymasın, ölürüm...

Aymışım yarı gece,

Seni bulmuşum sonra

Bana gelince, şimdilik hiçbir şey sorma.

Vurulmuşum

Düşüm, gecelerden kara

Canımı alırlar ecelsiz

Sığdıramam kitaplara...

Vurulmuşum hiç sorgusuz, yargısız

Kaç yol ağlamaklı olmuşum geceleri

Dövüşenler de var bu havalarda

El, ayak buz kesmiş, yürek cehennem

Gerçi, gece uzun,

Gece karanlık,

Ama bütün korkulardan uzak.

Ümit, öfkeli ve mahzun

Ümit, sapına kadar namuslu

Ümide benzer

Soğuk bir namludur kör pusuda

Sen genç,

Sevdan ölünecek kadar güzel...

Seni sevmek, 

Felsefedir,

Kusursuz, îmândır,

Korkunç sabırlı.

İp'in, kurşun'un karşısında yürür

Sıradağları devirir, 

Akan suları çevirir, 

Alır yetimin hakkını,

Buyurur, kitabınca...

En iyisi, sana imdat demektir.  Özlemektir seni, ölesiye...

Nasıl da almış aklımı,

Sürmüş, filiz vermiş içimde sevdân....çıldırasıya...

Gelgelelim,

Beter, bize kısmetmiş.