Makam ve şöhret sevgisi “Başka insanların kalbinde kendisine karşı hürmet beklentisi içinde olmak” olarak tanımlanır. Şöhret sevgisi gizli bir hastalık olduğu için kişi, bazen kendisinde bu hastalığın varlığını tespit etmekte zorlanır. Ancak bu hastalık arttığında kendisini gösterir ve o zaman kişi bunun farkına varır. Şöhret sevgisinin peşine düşen kişiden daha bedbaht kimse yoktur. Çünkü bu, başka insanların beğenisini kazanmaktan ibaret olduğu için, kişinin bundan kazandığı somut bir şey yoktur. Diğer yandan “başka insanlar”, istedikleri zaman şöhret sevdalısının değerini yerle bir edebilirler. Bazen insanların gözünde hiçbir değeri olmayan kişiler bile kalbinde bu hırsı beslemeye devam eder. Böyle bir kişinin durumu, bakkalda tahıl ve bakliyatı görüp mutlu olan fareye benzer. Fare, bakkalın bütün tahıllarını, kendisi için hazırlanan yem olarak görür. Ancak yemeye kalkıştığı zaman onu tuzağa düşürmek için verilen yemek kırıntıları dışında hiçbir şey bulamaz ve mutluluğu yok olup gider. Aynı şekilde şöhret sevgisinden dolayı, kişinin cebine ne bir kuruş para girer ne de kendisi başka bir şeye sahip olur.
Şöhret sevgisinin dünyevî ve uhrevî birçok zararı vardır. Uhrevî zararı, kişinin arzuladığı şöhreti bulmasıyla birlikte kibre düşmesi ve böylece sâlih amellerini yok etmesidir. Birçok insanın, nefsinin bu tuzağına düşüp ahiret hayatlarını helâk ettiklerini gördüm. Dünyevî zararı ise meşhur olan kişilerin, düşmanlarının çok olması ve böylece dünya hayatlarının tehlikeye girmesidir. Allâh Resûlü (s.a.v.) şöyle buyuruyor: “İki aç kurdun bir koyun sürüsüne dalıp verdiği zarar, mal ve şöhret hırsına kapılan kişinin dinine verdiği zarardan daha fazla değildir.” (Tirmizî)
(Misvâk Neşriyat, Eşref Ali et-Tehanevî, Tehzibu’l Ahlâk, s.125)