Enbiya Suresi 89-112 Tefsiri Ali Kucuk N073 M021

ENBİYA SÛRESİ 89-112 MEALİ N073 M021

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adı ile.

89 Zekeriyya'ya da (Lûtfettik). Hani o Rabbine: "Rabbim, beni yalnız bırakma (bana çocuk ver). Varislerin en hayırlısı Sensin" diye dua etmişti.
90 Biz de onun duasını kabul ettik. Ona Yahya'yı bağışladık. Eşini de onun için (doğuma) elverişli kıldık. Gerçekten onlar hayırlara koşarlar, ümit ve korku içinde bize dua ederler ve bize karşı saygılı idiler.
91 Irzını koruyan (Meryem'e) de (Lütfettik) ona ruhumuzdan üfürdük. Onu ve oğlunu (İsa'yı) alemlere âyet kıldık.
92 Bir tek ümmet olarak işte bu sizin ümmetinizdir. Ben de sizin Rabbinizim. Yalnız Bana ibadet ediniz.
93 İşlerini aralarında parçaladılar (ayrılığa düştüler). Hepsi bize dönecekler.
94 Kim mü'min olarak salih amellerden işlerse çalışması boşa gitmez. Biz onun için yazarız.
95 Helak ettiğimiz ülke halkının (tevbe etmek için dünyaya) geri dönmesi mümkün değildir.
96 Ye'cüc ve Me'cüc (sedleri) açıldığında onlar her bir tepeden saldırırlar.
97 Gerçek va'd (kıyamet) yaklaştı. Kâfirlerin gözleri belerip kaldığında; "Yazıklar olsun bize, biz bundan gafil idik. Hayır biz kendimize zulmetmişiz." derler.
98 Siz ve Allah'tan başka ibadet ettikleriniz cehennem odunudur. Siz, o cehenneme varacaksınız.
99 Eğer onlar ilahlar olsaydılar, cehenneme girmezlerdi. Hepsi cehennemde ebedidirler.
100 Onlar için cehennemde inleme vardır. Onlar (sevindirici bir şey) işitmezler.
101 Bizden kendilerine iyilik geçmiş olanlar, işte onlar cehennemden uzaklaştırılmışlardır.
102 (Cennetlikler) Cehennemin cayırtısını işitmezler. Onlar canlarının istediği şeyler içinde ebedi kalırlar.
103 Büyük korku onları üzmez. Onları melekler: "Size va'd olunan gününüz işte budur" diyerek karşılarlar.
104 O gün biz, gökleri, kitapları dürer gibi düreriz. İlk yaratmaya başladığımız gibi onu tekrar döndürürüz. Bu üzerimize bir söz olarak. Muhakkak biz onu yapacağız.
105 Muhakkak zikir (Tevrat)den sonra Zebur'da da: "Yeryüzüne salih kullarım varis olacaktır" diye yazdık.
106 Şüphesiz bunda ibadet eden kavim için yeterli nasihat vardır.
107 Biz, Seni ancak, alemlere rahmet olarak gönderdik.
108 De ki: "İlahınız ancak bir tek ilahdır diye an bana vahy olunuyor. Siz Müslüman olacak mısınız?"
109 Eğer yüz çevirirlerse hemen söyle: "Ben size (ayırım yapmadan) eşit olarak bildirdim. Size va'dolunan (kıyamet) yakın mı, uzak mı ben de bilmiyorum.
110 Şüphesiz O, sizdeki açık olanı da bilir, gizlediğinizi de bilir.
111 Bilemem, belki de (cezanın geciktirilmesi) bir imtihandır. Ve bir zamana kadar faydalandırmadır.”
112 (Allah'ın Rasülü) dedi: "Rabbim, hak ile hükmet. Rabbimiz Rahmân'dır, sizin söylediklerinize karşı kendisinden yardım istenilendir.”

https://soundcloud.com/kuranikerimtefsiri/enbiya-suresi-89-112-tefsiri-ali-kucuk