اين ملاحظه از نظر بسيارى از ما گذشته است كه افراد، ديگر مايل به خواندن متون عميق نيستند و از پستهاى فيسبوكى كه از چند سطر بيشتر باشند گذر میكنند. ميلى به دور هم نشستن و خواندن يا شنيدن شاهنامه، گلستان و بوستان، مثنوى مولانا و مثل آن نيست. همچنين انديشيدنهاى جدى و تاملهاى عميق هم در زندگى بسيارى از ما آدميان، جاى خاليشان حس میشود. سخن در اين گفتار از آن نوعى از تامل است كه بتواند مفهوم «جستجوى كمال» را در جايى بسى دورتر از رقابت، سراغ بگيرد.