خیلی وقتا ما فکر می‌کنیم ادامه دادن یعنی جنگیدن، یعنی تغییر دادن شرایط، یعنی تلاش برای قانع کردن بقیه. اما واقعیت اینه که گاهی ادامه دادن فقط و فقط با پذیرش ممکن میشه.
پذیرش یعنی چی؟ یعنی دیدن واقعیت، همون‌طور که هست. بدون قضاوت. بدون جنگیدن با چیزی که خارج از کنترل ماست.
چرا پذیرش مهمه؟
از نگاه روانشناسی، وقتی ما نمی‌پذیریم، وارد یک چرخه خودخوری می‌شیم. مدام با خودمون حرف می‌زنیم، می‌گیم چرا اون آدم اینجوریه؟ چرا منو درک نمی‌کنه؟ چرا مامان و بابام به خواسته‌های من توجه نمی‌کنن؟ چرا شریک زندگیم رفتار مناسبی نداره؟ و این "چرا"ها تبدیل می‌شن به انرژی منفی که روان ما رو خسته می‌کنه.
از نگاه مدیریت و فشن مارکتینگ هم همینطوره. یک برند وقتی شرایط بازار رو نمی‌پذیره، شکست می‌خوره. مثلاً فرض کنید مدتی مشتری‌ها دنبال مینیمالیسم می‌رن، اما برند لج می‌کنه و می‌گه "نه! من فقط طرح‌های پرزرق‌وبرق می‌زنم." نتیجه؟ مشتری‌ها رو از دست می‌ده. پذیرش یعنی دیدن بازار همون‌طور که هست، نه همون‌طور که دوست داریم باشه.