در پادکست این هفته "آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز" از شاپور حاتمی، آهنگساز و نوازنده قدیمی تار یاد کردیم. گفته شده است، او از نخستین هنرمندانی است که با تار چهارمضراب دو چهارم را نواخته است.
عبدالحمید حاتمی معروف به شاپور حاتمی متولد سال ۱۳۰۳ بود. پدرش یحیىخان حاتمى هم از نوازندگان به‌نام تار بود.
یحیىخان حاتمى از شاگردان میرزا حسینقلی فراهانی معروف به آقا حسینقلی از نوازندگان سرشناس تار اواخر دوران قاجار بود و آنقدر در نوازندگی چیره دست بود که سمت خلیفهگرى كلاس‌های میرزا حسینقلی خان را دریافت کرده بود.
در کتاب "مردان موسیقی سنتی و نوین ایران "اثر حبیب‌الله نصیری‌فر به نقل از شاپور حاتمی آورده شده که علاوه بر حضور در کلاس،های پدر، مدتی نیز شاگردی عبدالحسین خان شهنازى را کرده است. حاتمی همچنین ردیف‌هاى آواز ایرانى را نزد دایى خود، عبدالله خان دوامى آموخت.
کار جدی موسیقی نیز برای شاپور حاتمی با رادیو ژاندارمرى آغاز شد و پس از آن به دعوت مهدى خالدى، جزو نوازندگان اركستر او به خوانندگى دلكش شد.
بجز نوازندگى در اركستر، نوازندگى سلوى بعد از ظهر روزهاى یكشنبه رادیو هم با شاپور حاتمی بود. همچنین در کارنامه هنری حاتمی سابقه همکاری با خوانندگانی همچون مرضیه، دلكش، پوران، هما، داریوش رفیعى و امینالله رشیدى نیز به چشم می‌خورد.
ترانه "به یاد دوست" به آهنگسازی شاپور حاتمی روی شعری از بیژن ترقى که پس از درگذشت داریوش رفیعی ساخته بود و کوروس سرهنگ زاده و صمد پیوند، هر کدام جداگانه آن را اجرا کرده بودند، نیز بسیار در آن دوره شهرت پیدا کرد.
در برنامه این هفته نکات کمتر شنیده شده‌ای درباره شاپور حاتمی را از زبان هاتف شرار، پژوهشگر موسیقی نیز بشنوید.