Çocuk istismarını engellemek için çocuklar ne yapmalı? Neler yapmamalı?
Çocuk istismarını engellemek için çocuklar aşağıdaki önlemleri alabilir:
Vücut bölgelerinin özel olduğunu bilmeli: Çocuklar, vücut bölgelerinin özel olduğunu ve kimse tarafından izinsiz olarak dokunulmaması gerektiğini öğrenmelidir. Bu konuda aileleri veya güvendikleri yetişkinleriyle konuşmalı ve rahatsız edici davranışlara karşı farkındalık geliştirmelidirler.
Güvendikleri yetişkinlere başvurmalı: Çocuklar, kendilerine dokunan, tacizde bulunan veya rahatsızlık veren herhangi bir durumu güvendikleri bir yetişkine bildirmelidir. Bu yetişkin, genellikle anne, baba, öğretmen veya okul rehberlik danışmanı gibi güvendikleri bir kişi olabilir.
Sır tutmamalı: Çocuklar, kendilerine yapılan taciz veya istismarla ilgili olarak kendilerine "sır" olarak sunulan herhangi bir bilgiyi paylaşmalıdır. Tacizciler, çocukları sessiz kÇocuk istismarını engellemek için çocuklar aşağıdaki önlemleri alabilir:
Vücut bölgelerinin özel olduğunu bilmeli: Çocuklar, vücut bölgelerinin özel olduğunu ve kimse tarafından izinsiz olarak dokunulmaması gerektiğini öğrenmelidir. Bu konuda aileleri veya güvendikleri yetişkinleriyle konuşmalı ve rahatsız edici davranışlara karşı farkındalık geliştirmelidirler.
Güvendikleri yetişkinlere başvurmalı: Çocuklar, kendilerine dokunan, tacizde bulunan veya rahatsızlık veren herhangi bir durumu güvendikleri bir yetişkine bildirmelidir. Bu yetişkin, genellikle anne, baba, öğretmen veya okul rehberlik danışmanı gibi güvendikleri bir kişi olabilir.
Sır tutmamalı: Çocuklar, kendilerine yapılan taciz veya istismarla ilgili olarak kendilerine "sır" olarak sunulan herhangi bir bilgiyi paylaşmalıdır. Tacizciler, çocukları sessiz kalmaları için korkutabilir veya tehdit edebilir. Ancak, çocuklar bu tür sırları yetişkinlere açmalı ve güvendikleri kişilerle iletişim kurmalıdır.
Kişisel sınırlarını öğrenmeli: Çocuklar, kişisel sınırlarını belirlemeyi öğrenmelidir.
Çocuk istismarını engellemek için çocuklar aşağıdaki önlemleri alabilir:
Vücut bölgelerinin özel olduğunu bilmeli: Çocuklar, vücut bölgelerinin özel olduğunu ve kimse tarafından izinsiz olarak dokunulmaması gerektiğini öğrenmelidir. Bu konuda aileleri veya güvendikleri yetişkinleriyle konuşmalı ve rahatsız edici davranışlara karşı farkındalık geliştirmelidirler.
Güvendikleri yetişkinlere başvurmalı: Çocuklar, kendilerine dokunan, tacizde bulunan veya rahatsızlık veren herhangi bir durumu güvendikleri bir yetişkine bildirmelidir. Bu yetişkin, genellikle anne, baba, öğretmen veya okul rehberlik danışmanı gibi güvendikleri bir kişi olabilir.
Sır tutmamalı: Çocuklar, kendilerine yapılan taciz veya istismarla ilgili olarak kendilerine "sır" olarak sunulan herhangi bir bilgiyi paylaşmalıdır. Tacizciler, çocukları sessiz kalmaları için korkutabilir veya tehdit edebilir. Ancak, çocuklar bu tür sırları yetişkinlere açmalı ve güvendikleri kişilerle iletişim kurmalıdır.
Kişisel sınırlarını öğrenmeli: Çocuklar, kişisel sınırlarını belirlemeyi öğrenmelidir. Başkalarının onları rahatsız etmesine veya sınırlarını aşmasına izin vermemelidirler. Kendi bedenlerine ve kişisel alanlarına saygı göstermeyi öğrenmeli ve gerektiğinde "Hayır" demeyi bilmelidirler.
İyi ve kötü dokunuşları ayırt etmeyi öğrenmeli: Çocuklar, iyi ve kötü dokunuşları ayırt etmeyi öğrenmelidir. İyi dokunuşlar sevgi dolu, güvenli ve rahatlatıcı olmalıdır. Kötü dokunuşlar ise rahatsız edici, zorlayıcı veya istenmeyen olabilir. Çocuklar bu farklılıkları anlamayı ve kendilerini korumayı öğrenmelidirler.
Çocuklar ayrıca aşağıdaki davranışları da yapmamalıdır:
Kendi kendilerine suç atmayı veya utanmayı: Çocuklar, kendilerine yönelik istismar durumlarında suçlu olduklarını düşünmemeli veya utanç duymamalıdır. İstismarın sorumlusu her zaman çocuk değildir ve çocuklar bunun farkında olmalıdır.